“Sovetski” əhli sonuncu çərşənbəsini qeyd etdi. Tonqallar əsasən köhnə qapı və pəncərələrdən qalanmışdı. Alovun hündürlüyündən əriyən elektrik xətləri də onları narahat etmirdi. Hiss olunurdu ki, hər zaman cavabdeh olduqları məhlələrinə görə artıq məsuliyyət daşımırlar. Belə bir əhval-ruhiyyəli bayramı seyr etmək mənim üçün çox qəribə idi. Bütün küçələrdə tonqallara, papaq atanlara, rəqs edənlərə və hətta meyxana deyənlərə rast gəldim. Məndə belə bir təəssurat yarandi ki onlar köhnə Bakını yandırıb yeni Gülüstan tələb edirdilər.